ΕΥΧΕΣ 2014

«Ωχ αδελφέ, εγώ θα σώσω την Ελλάδα;»

Ναι αδελφέ. Εσύ θα σώσεις την Ελλάδα. Μην περιμένεις να σωθείς εάν δεν την σώσεις. Αδιάψευστος μάρτυς, ο νεομάρτυρας του Έθνους :

Το φαινόμενο της πολυφαρμακίας και της κατανάλωσης φαρμάκων χωρίς ιατρική συνταγή

Ο Νόμος της Ειμαρμένης

Ο πέραν του ανθρωπίνου επιπέδου Πνευματικός Κόσμος (αυτούς τους οποίους οι Έλληνες ονομάζουν θεούς) προκειμένου να βοηθήσει τους ανθρώπους ώστε να γίνει δυνατή η απελευθέρωσή τους από τους κόσμους κατώτερης ενέργειας και η είσοδός τους σε Κόσμους θειότερης ενέργειας, καθιέρωσε τον Νόμο της Ειμαρμένης. Διευκρινίζεται ότι η λέξη ειμαρμένη προέρχεται από το απρόσωπο ρήμα είμαρται που σημαίνει είναι πεπρωμένο. Η ειμαρμένη είναι το πεπρωμένο, το από την μοίρα διδόμενο, το αναπόφευκτο και ο Νόμος της Ειμαρμένης είναι Νόμος της Πνευματικής Δικαιοσύνης που καθιέρωσε ο πνευματικός κόσμος.

Συνεπεία του Νόμου της Ειμαρμένης είναι να υποβάλλονται σε δοκιμασίες οι ψυχικές εκείνες ατομικότητες που δεν έχουν εναρμονισθεί προς τους Νόμους της θείας Φύσεως και τους παραβιάζουν.

Ο καθορισμός της Ειμαρμένης του κάθε ανθρώπου γίνεται από τις Μοίρες. Η λέξη Μοίρα προέρχεται από το ρήμα μοίρωμαι που σημαίνει λαμβάνω μερίδιο, δηλαδή λαμβάνω το μερίδιο που μου ανήκει. Οι Μοίρες εθεωρούντο κατ’ άλλους μεν ως θυγατέρες της Ανάγκης κατ’ άλλους δε ως θυγατέρες του Διός και της Δίκης, η οποία ακολουθούσε την Ανάγκη. Αυτή η γενεαλογική προέλευση των Μοιρών δείχνει και την δράση τους, γιατί οι Μοίρες καθορίζουν ποιες δυνάμεις πρέπει να δοθούν ή ποιες πρέπει να στερηθεί ο κάθε άνθρωπος, καθώς και ποιες δοκιμασίες πρέπει να περάσει στο δρόμο της ζωής του ώστε να βεβαιωθεί ο πνευματικός κόσμος, που παρακολουθεί, για την εναρμόνιση ή μη εναρμόνιση κάθε ψυχής προς τους Νόμους της θείας Φύσεως.

Ο Νόμος της Ειμαρμένης όχι μόνον δεν αντιστρατεύεται τον Νόμο της ελευθερίας της συνειδήσεως, αλλά, αντίθετα, βασίζεται σ’ αυτόν. Συγκεκριμένα στον άνθρωπο οι Μοίρες που καθορίζουν την ειμαρμένη, δίδουν ή στερούν δυνάμεις και καθορίζουν τις δοκιμασίες που πρέπει να περάσει. Έτσι ανά πάσα στιγμή τίθεται στον κάθε άνθρωπο το δίλημμα ποιόν δρόμο να ακολουθήσει. Αυτό το δίλημμα ετέθη και στον ήρωα Ηρακλή, ο οποίος μεταξύ του δύσκολου δρόμου της αρετής και του εύκολου της κακίας επέλεξε τον δρόμο της αρετής.

Οι δοκιμασίες στις οποίες υποβάλλονται οι ψυχικές ατομικότητες είναι ανάλογες με τις πράξεις τις οποίες έκαναν, συνήθως σε προηγούμενη ενσάρκωση, δηλαδή πάσχουμε έναντι των πράξεών μας και αυτή την διαδικασία την ονόμασαν αντιπεπονθός. Η λέξη αντιπεπονθός προέρχεται από τις λέξεις αντί και πάσχω και έχει την έννοια του ότι υφίσταμαι τις συνέπειες των πράξεών μου. Το αντιπεπονθός αναφέρεται σε πολλά βιβλία με την σανσκριτική λέξη κάρμα δηλαδή «πράξη», που σημαίνει ότι οι πράξεις μου στην πορεία της ζωής μου δημιουργούν αποτελέσματα είτε στην συνέχεια της πορείας της ζωής μου είτε σε άλλη ενσάρκωσή μου. Επομένως το αντιπεπονθός ή το ανάλογό του κάρμα είναι ο γνωστός Νόμος του Αιτιατού ή καλύτερα ο Νόμος της σχέσεως του Αιτίου και του Αποτελέσματος. Ο άνθρωπος γεννιέται και ζει υπό τις επιδράσεις της μοίρας του, η οποία έχει καθορισθεί ως αποτέλεσμα των πράξεών του σε προηγούμενες ενσαρκώσεις του

Οι δοκιμασίες αυτές είναι ανάλογες των παραβιαζόμενων Νόμων, ώστε να γίνει κατανοητό από τις ψυχικές αυτές ατομικότητες ότι η παραβίαση των Νόμων της θείας Φύσεως επιφέρει οδύνη και πίκρες. Τις δοκιμασίες αυτές τις υφίσταται κάθε άνθρωπος, συνήθως, σε επόμενη ενσάρκωση του για να μην ενθυμείται ποιες παραβιάσεις των νόμων της θείας φύσεως διέπραξε και με ποιο τρόπο τις διέπραξε, ώστε να μην θεωρεί τις δοκιμασίες ως πράξη εκδίκησης.

Ο δοκιμαζόμενος άνθρωπος στην κάθε ενσάρκωσή του, χωρίς σύνδεση με κάποιο παρελθόν του σε προηγούμενες ενσαρκώσεις του αξιολογεί ελεύθερα την πίκρα που αισθάνεται από την σε βάρος του παραβίαση των φυσικών του δικαιωμάτων από άλλους ώστε κατ’ αυτόν τον τρόπο να κατανοήσει την ανάγκη της εναρμόνισής του με τους νόμους της θείας φύσεως. Έτσι κατά την πορεία του στην ζωή ο δοκιμαζόμενος άνθρωπος γίνεται είτε θύμα και αυτός αναλόγων πράξεων των άλλων, ώστε να κατανοήσει την οδύνη που δημιουργεί η παραβίαση των Νόμων της Φύσεως, είτε τηρητής των Νόμων της Φύσεως στις σχέσεις του με τους άλλους ώστε να αισθανθεί την χαρά από την εναρμόνιση μ’ αυτούς. Συνεπώς η καλύτερη παιδεία για τον δοκιμαζόμενο άνθρωπο είναι είτε ο «πόνος» που αισθάνεται όταν οι άλλοι μας στερούν αυτό που του ανήκει είτε η «χαρά» που αισθάνεται όταν δίδει και αποδίδει στους άλλους ότι τους ανήκει.

Γενικά στην Ειμαρμένη πρέπει να αναζητηθεί η εξήγηση των ευτυχών ή των δυστυχών γεγονότων της ζωής μας. Επίσης στην ειμαρμένη πρέπει να αποδοθεί γιατί άλλοι γεννιούνται με φυσικά ελαττώματα ενώ άλλοι προικισμένοι με σωματικά προτερήματα, ή γιατί άλλοι γεννιούνται σε πλούσιες οικογένειες και άλλοι στη φτώχεια και την δυστυχία και πρέπει να αγωνισθούν σκληρά για την επιβίωσή τους.

Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι ο πλούτος και η φτώχεια, η δύναμη του λόγου και η έλλειψη του κ.τ.λ. αποτελούν δυνάμεις που οι Μοίρες δίδουν ή στερούν αντίστοιχα προκειμένου να δοκιμασθούν οι ψυχικές ατομικότητας στην καλή ή κακή χρήση τους. Ο πλούτος για παράδειγμα αποτελεί μια σκληρή δοκιμασία που εύκολα οδηγεί την ψυχή στην στασιμότητα, αν γίνει κακή χρήση του. Η φτώχεια στον αντίποδα αποτελεί διπλή δοκιμασία γιατί, αφενός μεν διδάσκεται ο άνθρωπος ως θύμα πλέον τα αποτελέσματα της κακής χρήσης της δύναμης που λέγεται χρήμα από τους άλλους και αφετέρου δοκιμάζεται η καρτερικότητα και η υπομονή του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της δοκιμασίας του πλούτου αποτελεί η περίπτωση του Γκοοτάμα (ή αλλιώς Βούδα), ο οποίος εγκατέλειψε την πλούσια οικογένεια του, αποποιούμενος πλήρως τη δύναμη του χρήματος, για να ζήσει τη ζωή του αναχωρητή και διδασκάλου των συνανθρώπων του. Επίσης χαρακτηριστικό παράδειγμα της δοκιμασίας της φτώχειας είναι η περίπτωση του Ιώβ (από την λεγομένη παλαιά διαθήκη) για την υπομονή που έδειξε.

Προ της θεσπίσεως του Νόμου της Ειμαρμένης από τους Θεούς, οι ψυχικές ατομικότατες για την εξέλιξή τους είχαν ως μοναδική τους ώθηση την εσωτερική τους τάση να προοδεύσουν και να εξελιχτούν, γιατί τα δυσμενή αποτελέσματα από την μη εναρμόνιση τους προς τους Νόμους της θείας Φύσεως μόνον από τυχαία γεγονότα τα αντιμετώπιζαν και τα κατανοούσαν. Κατ’ αυτόν τον τρόπο βεβαίως η εξέλιξή τους καθυστερούσε, γιατί απαιτείτο πολύ μεγάλος αριθμός ενσαρκώσεων ώστε από τυχαία γεγονότα να εκπαιδευτούν.

Με την πάροδο όμως των αιώνων υπήρξαν ψυχικές ατομικότητες οι οποίες βρέθηκαν σε καλές (από πλευράς εκπαιδεύσεως) συνθήκες περιβάλλοντος και κατόρθωσαν να εξελιχτούν περισσότερο από τις άλλες και να καταστούν πνεύματα φωτεινά, σοφά και ισχυρά. Τα πνεύματα αυτά, κατά τους Έλληνες, είναι οι Θεοί του Ολύμπου, οι οποίοι διεξήγαγαν κραταιό αγώνα κατά των Τιτάνων (την γνωστή σε όλους μας τιτανομαχία). Οι Τιτάνες εξουσίαζαν το Γήινο περιβάλλον και το διοικούσαν κατά παράβαση των Νόμων της Φύσεως, με αποτέλεσμα οι Θεοί να καταλάβουν τις Ώρες και να περιορίσουν την εξουσία των Τιτάνων στην επιφάνεια της Γης. Επισημαίνεται ότι οι γνωστές και κατά τις ημέρες μας τακτικές της του πλουτισμού των πολιτικών ως και οι πράξεις της ρουσφετολογίας, της ευνοιοκρατίας και της αναξιοκρατίας του πολιτικού κατεστημένου είναι πράξεις τιτανικές.

Αυτά τα πνεύματα που προαναφέραμε (οι Θεοί) καθόρισαν και επέβαλαν τον Νόμο της Ειμαρμένης, από αγάπη προς τις μη εξελιγμένες ατομικότητες που ζουν στο τιτανικό περιβάλλον της Γης, ώστε με τις διάφορες δοκιμασίες και τον πόνο να εναρμονισθούν ταχύτερα προς τους Νόμους της Φύσεως και ιδιαίτερα τους Νόμους που συνιστούν το τρίτο τρίγωνο των Φυσικών Νόμων δηλαδή τους Νόμους της εξελίξεως, της ελευθερίας και της αρμονίας. Ο νόμος της αρμονίας στο πνευματικό επίπεδο εκδηλώνεται ως νόμος της δικαιοσύνης και στην υπέρτατη του εκδήλωση αποτελεί τον Νόμο της αγάπης, γιατί εκείνος που εφαρμόζει τον Νόμο της θείας δικαιοσύνης προς κάθε κατεύθυνση ακόμα και αντίθετα προς τα προσωπικά του συμφέροντα εκδηλώνει αγάπη.

Η Ειμαρμένη δεν αποτελεί πράξη εκδικήσεως αλλά έχει σαν σκοπό την εκπαίδευση των ψυχικών οντοτήτων ώστε να εξελιχθούν ταχύτερα. Ο καθορισμός της Ειμαρμένης του κάθε ανθρώπου γίνεται από τις Μοίρες. Η λέξη Μοίρα προέρχεται από το ρήμα μοίρωμαι που σημαίνει λαμβάνω το μερίδιο που μου ανήκει. Οι Μοίρες εθεωρούντο κατ’ άλλους μεν ως θυγατέρες της Ανάγκης κατ’ άλλους δε ως θυγατέρες του Διός και της Δίκης, η οποία (Δίκη) ακολουθούσε την Ανάγκη. Αυτή η γενεαλογική προέλευση των Μοιρών δείχνει και την δράση τους, γιατί οι Μοίρες καθορίζουν ποιες δυνάμεις πρέπει να μας δοθούν ή ποιες πρέπει να μας στερηθούν, καθώς και ποιες δοκιμασίες πρέπει να περάσουμε στον δρόμο μας ώστε να βεβαιωθεί ο πνευματικός κόσμος, που παρακολουθεί τις πράξεις μας, για την εναρμόνιση μας ή μη προς τους Νόμους της θείας Φύσεως.

Ο Νόμος της Ειμαρμένης όχι μόνον δεν αντιστρατεύεται τον Νόμο της ελευθερίας της συνειδήσεως αλλά αντίθετα βασίζεται πάνω σ’ αυτόν τον Νόμο. Η Ειμαρμένη, συνεπώς, αποτελεί πράξη αγάπης των ελευθέρων πνευμάτων προς τους ανθρώπους. Με την εφαρμογή του Νόμου της Ειμαρμένης οι ψυχικές ατομικότητες υφίστανται τις συνέπειες των πράξεων τους όταν δεν διάγουν ζωή εναρμονισμένη προς τους Νόμους της θείας Φύσεως ώστε να εκπαιδευτούν και εναρμονισθούν μαζί τους.

Η εναρμόνιση μας με τους Νόμους της θείας Φύσεως, είναι η οδός, η αλήθεια και η ζωή, δηλαδή η ΟΔΟΣ προς την ελευθερία μας από το γήινο περιβάλλον και τους κύκλους των μετενσαρκώσεων, η ΑΛΗΘΕΙΑ αφού οι νόμοι της θείας Φύσεως είναι η μόνη αλήθεια στην Φύση και η αιώνια ΖΩΗ την οποία θα εξασφαλίσουμε, δηλαδή ζωή η οποία δεν θα διέρχεται από την διαδικασία του θανάτου του φθαρτού γήινου οργανισμού και της ανάγκης νέας μετενσαρκώσεως.

Η ωφέλεια που προκύπτει σε κάθε άνθρωπο με την εφαρμογή του Νόμου της Ειμαρμένης εμφανίζεται μετά την μετάστασή του. Τότε η ψυχή μεταβαίνει σε ένα ενδιάμεσο επίπεδο όπου ανακεφαλαιώνει όλα τα γεγονότα που προέκυψαν εκ της εφαρμογής του Νόμου της Ειμαρμένης κατά την ενσάρκωσή της. Με την βοήθεια ανωτέρων πνευματικών οντοτήτων εξάγει τα συμπεράσματα που θα αποτελέσουν κίνητρα, αφενός μεν για τις Μοίρες για να καθορίσουν την Ειμαρμένη της επόμενης ενσαρκώσεως, αφετέρου δε για την ίδια η οποία θα κρατήσει στην συνείδησή της την πείρα που απέκτησε ώστε να αποφεύγει στην επόμενη ενσάρκωση να διαπράξει τα ίδια σφάλματα.

Τέλος πρέπει να σημειωθεί ότι ο Νόμος της Ειμαρμένης εφαρμόζεται όχι μόνον σε ανθρώπους αλλά και σε φυλές και λαούς, καθώς και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Ένα τελευταίο θέμα που ανακύπτει εκ των προαναφερθέντων είναι η σχέση της συνειδήσεως και των τύψεων συνειδήσεως με το κάρμα. Το κάρμα όπως είδαμε αναφέρεται σε πράξεις που κάναμε κατά παράβαση των φυσικών νόμων. Αυτές οι πράξεις μπορεί να γίνονται είτε εν γνώσει μας ότι παραβιάζουμε φυσικούς νόμους είτε εν αγνοία μας αν δεν γνωρίζουμε ότι η πράξη μας αυτή αποτελεί παράβαση φυσικού νόμου. Στην πρώτη περίπτωση (στην εν γνώσει μας παράβαση φυσικών νόμων) θα έχουμε κατόπιν τον έλεγχο της συνειδήσεώς μας ενώ στην δεύτερη όχι. Εδώ ανακύπτουν τα εξής θέματα:

1) οι δοκιμασίες τις οποίες θα υποστούμε αν εν γνώσει μας παραβιάσαμε τους φυσικούς νόμους είναι ίδιες ή διαφέρουν; και

2) ποίος είναι ο σκοπός των τύψεων της συνειδήσεώς μας; Και μήπως είναι μέρος και αυτές των δοκιμασιών μας.

Επιστολές του Δ.Υψηλάντη προς και από την Εθνοσυνέλευση για το θέμα της "Δήλωσης Υποτέλειας"

Το μόνο που χρειάζεται το κακό για να θριαμβεύσει... είναι να μην κάνουν τίποτα οι καλοί. 'Εντμουντ Μπερκ.

Τι έμαθε ο Αντρέι Σλάιφερ | Απόψεις | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Τι έμαθε ο Αντρέι Σλάιφερ | Απόψεις | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

"Τα διδάγματα της Ουκρανικής κρίσης για την Ελλάδα"

Ποιά είναι άραγε τα διδάγματα που η κρίση στην Ουκρανία αφήνει για την χώρα μας; 

Χώρες με μεγάλες πολιτικές, κοινωνικές και πολιτισμικές διαφορές εύκολα ποδηγετούνται από ξένα συμφέροντα τα οποία και επιτυγχάνουν ευχερώς αστάθειες, αναταραχές, ανατροπές, εμφυλίους, αποσχίσεις και διασπάσεις. Ειδικά στην χώρα μας η οποία συνορεύει με γείτονες που δεν διαπνέονται από τις πλέον αγαθές προθέσεις, θα πρέπει να αποκλειστεί η ανάπτυξη και διαμόρφωση πολυπολιτισμικής κοινωνίας, με παράλληλη ουσιαστική αντιμετώπιση του δημογραφικού μας προβλήματος. Επιπλέον η πολιτική συνοχή στη βάση των Εθνικών Συμφερόντων και η χάραξη διακομματικής Εθνικής Στρατηγικής θα έπρεπε να είναι αυτονόητο (μόνο ιδιοτέλεια και μη κατανόηση της εθνικής αποστολής του ωθεί ένα πολιτικό κόμμα να δηλώνει ότι δεν έχει κοινό τόπο συνεργασίας με ένα άλλο).

Στην Ουκρανία φάνηκε ότι βίαιες αντιδημοκρατικές πολιτικές ανατροπές δεν προκαλεί η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών (του καναπέ) αλλά ισχνές και καλά οργανωμένες ακραίες μειοψηφίες. Μόνο αντίμετρο στις μειοψηφίες αυτές αποτελεί η καλά εδραιωμένη και αυτοπροστατευτική δημοκρατία με κόμματα και πολίτες ικανούς να διακρίνουν την δημοκρατία από τις (δικτατορία ή οχλοκρατία). Η πραγματική δημοκρατία δεν επιβάλλεται άνωθεν αλλά αποτελεί αγαθό που αναδεικνύουν και γεύονται οι ώριμες πολιτικά κοινωνίες.

Ο ευσυνείδητος δημοκράτης πολίτης προστατεύει την δημοκρατία του ενεργά, δεν συναλλάσσεται πλαγίως, εμφορείται από κοινωνική αλληλεγγύη, αποδέχεται μόνο την κρατική δημοκρατική εξουσία και απαιτεί ήθος, αξίες, δικαιοσύνη και αυστηρή εφαρμογή των νόμων τους οποίους πρώτος σέβεται και τηρεί ο ίδιος. 

ΜΕΛΕΤΗ ΕΚΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΩΣ ΑΠΑΤΗ - ΟΙ ΟΓΚΟΙ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΝΤΑΙ ΤΑΧΥΤΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ! | Αφύπνιση Συνείδησης

ΜΕΛΕΤΗ ΕΚΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΩΣ ΑΠΑΤΗ - ΟΙ ΟΓΚΟΙ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΝΤΑΙ ΤΑΧΥΤΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ! | Αφύπνιση Συνείδησης

Η Ρωσία, η Ουκρανία και ο...Μπέννυ

·         Τελικά, η Ρωσία δεν άφησε αναπάντητες τις κινήσεις των Δυτικών στην Ουκρανία, κάτι που ήταν αναμενόμενο. Με μια «αθόρυβη» και πολύ καλά σχεδιασμένη επέμβαση, στρατεύματα που υπακούουν στη Μόσχα αλλά δεν φέρουν διακριτικά, κατέλαβαν όλα τα στρατηγικά σημεία της Κριμαίας και τις διόδους προς την υπόλοιπη Ουκρανία.

·         Οι ΗΠΑ δείχνουν να μην ξέρουν πως ακριβώς να αντιδράσουν, ενώ η Ε.Ε.- όπως πάντα- είναι ένα διπλωματικό και γεωπολιτικό τίποτα που δεν μπορεί καν να εκφράσει μια συγκεκριμένη στάση, βέβαια, επειδή κάποιος έχει χιούμορ, έτυχε υπ. Εξωτερικών της χώρας που έχει την προεδρία της Ε.Ε., να είναι ο Βενιζέλος!

·         Πιο ταιριαστός άνθρωπος δεν θα μπορούσε να βρεθεί σε αυτή τη θέση αυτή τη στιγμή. Σε μια Ένωση χωρίς εξωτερική πολιτική ταιριάζει ένας άνθρωπος που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να μιλάει με ύφος χιλίων πιθήκων, χωρίς ούτε ο ίδιος βέβαια να ξέρει τι λέει. Το κακό είναι πως υπάρχουν ακόμα κάποιοι που τον παίρνουν στα σοβαρά, αλλά που θα πάει θα ξυπνήσουν.

·         Όσο βέβαια η Δύση παλινδρομεί, η Ρωσία φαίνεται να ετοιμάζεται να θέσει υπό τον έλεγχο της ολόκληρα τα παράλια της Ουκρανίας, αποκαθιστώντας έτσι την κυριαρχία στη Μαύρη Θάλασσα στα επίπεδα που την είχε πριν την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Ήδη, όλες οι μεγάλες πόλεις στις ακτές έχουν σταθεί στο πλευρό της Μόσχας  και καταγγέλλουν ως παράνομη την νέα κυβέρνηση του Κιέβου.

·         Ταυτόχρονα, η ναυαρχίδα του Ουκρανικού στόλου έχει, σύμφωνα με πληροφορίες, αυτομολήσει στους Ρώσους και δεν δέχεται πλέον εντολές από το Κίεβο. Μαζί της, λέγεται πως πολλά πλοία των Ουκρανών έχουν κάνει το ίδιο, ενώ και ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού της Ουκρανίας ορκίστηκε πίστη στο λαό της Κριμαίας.

·         Την ίδια στιγμή,  η Ρωσία συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό στρατευμάτων στα σύνορα με την Ουκρανία. Λογικά, αν δεν αποδεχτεί η Δύση και η κυβέρνηση του Κιέβου τα νέα δεδομένα, τα στρατεύματα αυτά θα τα επιβάλλουν ούτως ή άλλως. Ο Πούτιν είναι αποφασισμένος να μην χάσει αυτή την Μάχη εντυπώσεων με τους Δυτικούς και αυτό μόνο καλό δεν είναι για την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας.

·         Όπως και να έχει, είναι πολύ νωρίς για να εκτιμήσουμε ποια θα είναι η κατάληξη της όλης υπόθεσης. Λογικά οι Ρώσοι θα καταφέρουν να περάσουν το δικό τους, μιας και φαίνεται να ξέρουν τι θέλουν ενώ οι δυτικοί μάλλον ούτε οι ίδιοι δεν έχουν ακόμα αποφασίσει. Πάντως, είναι παρακινδυνευμένο να βγάλουμε από τώρα συμπέρασμα.

·         Για να ξαναγυρίσουμε στον εύσωμο υπουργό εξωτερικών, αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και ποιός άλλος  ξέρει τι άλλο τίτλο θα δώσει στον εαυτό του, εμφανίζεται πάντα «βασιλικότερος  του βασιλέως» και τρέχει να υποστηρίξει τις θέσεις των δυτικών πριν καλά-καλά μάθει ποιες είναι.

·         Έτσι, το μόνο που καταφέρνει είναι να γελοιοποιείται. Να θυμίσουμε εδώ αντίστοιχες δηλώσεις του για τον πόλεμο στη Συρία που αυτοί που χαρακτήριζε ο ίδιος ως «μαχητές της δημοκρατίας» τελικά αποδείχτηκαν… μουτζαχεντίν, πέρα από το γεγονός πως δεν τους πήγαν και τόσο καλά τα πράγματα τελικά.

·         Φυσικά, κάτι τέτοιες δηλώσεις δεν νομίζω να φτιάχνουν  και πολύ τις σχέσεις μας με το καθεστώς  Άσαντ, που μάλλον θα μείνει για καιρό στην εξουσία στη Συρία. Δυστυχώς όμως,  αυτή την φορά οι δηλώσεις του στρέφονται εναντίον της Ρωσίας και αν δεν ήταν τόσο γραφικός θα μπορούσε να είναι επικίνδυνος. Ευτυχώς, κανείς δεν φαίνεται να τον παίρνει στα σοβαρά και έτσι τη γλυτώσαμε μάλλον.

"Ο Θαλάσσιος Ελέφαντας και η μισή πληροφόρηση"

Ο Θαλάσσιος Ελέφαντας και η μισή πληροφόρηση : Ο Θαλάσσιος ελέφαντας στεκόταν στον υψηλότερο βράχο της ακτής και περίμενε από τους υπαρχηγούς του να του μεταφέρουν τα προβλήματα του κοπαδιού. Οι υπαρχηγοί του , του έλεγαν καθημερινά ,ότι όλα πάνε καλά και μια μέρα του πρότειναν , να αφήσουν τους αδύναμους κρίκους με εύσχημο και έντεχνο τρόπο να φύγουν . Ο Αρχηγός το σκέφτηκε καλά και αποφάνθηκε , ότι η σωστή Διοίκηση απαιτεί θυσίες και δέχθηκε να γίνει , γιατί χάρηκε και ενθουσιάστηκε ότι όλα πάνε καλά . Προτού περάσει πολύς καιρός , είχαν φύγει όλοι με άλλα κοπάδια και είχε μείνει ο αρχηγός μόνος του με τους υπαρχηγούς . Τότε οι υπαρχηγοί αναγκάστηκαν να πουν την αλήθεια στον αρχηγό : Επιτέλους μείναμε μόνοι !!!!!!!!!!!!!!!!!!

Το χρυσόμαλλο δέρας δεν ήταν μύθος...

Η απάντηση είναι εύκολη, αν διερευνηθεί ο τρόπος απόληψης του χρυσού από τα χρυσοφόρα ποτάμια την εποχή του Χαλκού. Ιδιαίτερα ο ποταμός Φάσις στην περιοχή της Κολχίδος (σημερινή Γεωργία) ήταν γνωστός για τις ποσότητες ψηγμάτων χρυσού που μετέφερε.Αρχικά, η απόληψη αυτού του πολύτιμου μετάλλου γινόταν με προβιές, κυρίως προβάτων, τις οποίες βουτούσαν οι μεταλλευτές μέσα στο ποτάμι, όπου και εγκλωβίζονταν τα ψήγματα του χρυσού. Στη συνέχεια οι προβιές στέγνωναν και τινάζονταν για να συλλεχθεί ο χρυσός ή καίγονταν για να αποληφθούν οι σβόλοι του χρυσού. 

Με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη των τεχνικών, οι προβιές τοποθετούνταν σε σταθερά ξύλινα ρείθρα μέσα στην κοίτη του ποταμού" εξήγησε ο Μάρκος Βαξεβανόπουλος, υποψήφιος διδάκτορας γεωλογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, σε διάλεξη που έδωσε πρόσφατα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Βόλου, με θέμα: "Αρχαία μεταλλεία: Από το Πήλιο του Ιάσονα, στο Λαύριο του Πεισίστρατου".

Όπως υπογραμμίζει στην ομιλία του, το αξιόλογο στα φιλολογικά έργα για την Αργοναυτική εκστρατεία, αλλά και τον Τρωικό πόλεμο είναι ότι τα οικονομικά κέντρα της εποχής και τα γεωστρατηγικά σημεία τοποθετούνται προς την περιοχή του Εύξεινου Πόντου. "Και όχι άδικα", εξηγεί, "καθώς τα γεγονότα που περιγράφονται τοποθετούνται χρονικά περίπου στο πέρασμα από την Εποχή του Χαλκού στην Εποχή του Σιδήρου".

Πρόσφατα, στην περιοχή της Γεωργίας, μελετήθηκαν χώροι με την αρχαιότερη εξόρυξη και μεταλλουργία σιδήρου- περίπου το 1400 π.Χ. Αυτό δείχνει ότι στην ευρύτερη περιοχή του Εύξεινου Πόντου έχουμε το πέρασμα από τη μεταλλουργία του χαλκού, στη μεταλλουργία του σιδήρου.

"Άρα, όχι άδικα", συμπεραίνει, "ο Ηρόδοτος τοποθέτησε τη φυλή των Χαλύβων, που επεξεργάζονταν το σίδηρο, σε εκείνη την περιοχή".

Οι αιώνες γνώσης σε θέματα μεταλλευτικής και μεταλλουργίας οδηγούν σταθερά στην ανακάλυψη της απόληψης και της χύτευσης του σιδήρου. Πιθανότατα, οι ταξιδευτές της εποχής μεταφέρουν στον ελλαδικό χώρο τις γνώσεις για το νέο μέταλλο. Η νέα εποχή θα σημαδευτεί από τα πιο ισχυρά, πιο γερά στην κρούση, σιδερένια όπλα.

Όπως πιθανολογεί, άλλωστε, ο κ.Βαξεβανόπουλος, η λεγόμενη "Κάθοδος των Δωριέων" έχει σχέση με την κάθοδο της γνώσης σε θέματα μεταλλευτικής και μεταλλουργίας.

"Ας μην ξεχνάμε ότι ο βασικός μοχλός της οικονομίας και των επιμέρους λειτουργιών της ήταν η κατοχή των μετάλλων και των μεταλλοφόρων περιοχών" διευκρινίζει.

Αρχαία μεταλλεία στο Πήλιο

Ο Ιάσονας, όμως, δεν ξεκίνησε από μία περιοχή, χωρίς γνώσεις μεταλλευτικής και μεταλλουργίας. Οι κάτοικοι της αρχαίας Ιωλκού γνωρίζουν το χρυσό και το χαλκό, ως μέταλλα.

Το Πήλιο μέχρι πρότινος δεν ήταν γνωστό για την παρουσία χρήσιμων μετάλλων. "Κι όμως", αναφέρει ο υποψήφιος διδάκτορας, "από την περιοχή της Ζαγοράς μέχρι το χωριό Καλαμάκι Πηλίου έχουν βρεθεί πάνω από 30 μεταλλοφόρες περιοχές με έντονη την παρουσία ορυκτών του σιδήρου, του μολύβδου και του χαλκού".

Μάλιστα, στο χωριό Ξουρίχτι, ανακαλύφθηκε αρχαίο υπόγειο μεταλλείο με συνολικό μήκος διαδρόμων πάνω από 100 μέτρα, ενώ στη γύρω περιοχή, έντονη είναι η παρουσία επιφανειακών εκμεταλλεύσεων.

"Μπορούμε λοιπόν να υποθέσουμε ότι η εξάντληση των τοπικών μεταλλοφοριών, υπήρξε η κύρια αφορμή για την οργάνωση εκστρατειών σε υπερπόντιες περιοχές. Η αναζήτηση νέων και πλούσιων μεταλλοφοριών χαλκού και χρυσού, πιθανώς, ήταν η κύρια αιτία των αποστολών, ίσως και των επιμέρους πολεμικών συγκρούσεων" εκτιμά.

Αρχαίο Λαύριο

Σημείο σταθμός στην ιστορία του Λαυρίου είναι για τον κ. Βαξεβανόπουλο, το 546 π.Χ., οπότε και επιστρέφει ο Πεισίστρατος από την εξορία του.

Από το Παγγαίο και τη Θράκη, όπου είχε εξοριστεί, φέρνει μαζί του έμπειρους μεταλλευτές των μεταλλείων του Παγγαίου και της Σκαπτής Ύλης και πλέον το Λαύριο αρχίζει να γνωρίζει ιδιαίτερη ακμή.

Ξεκινά η διάνοιξη δαιδαλωδών στοών, που συνδέονται με την επιφάνεια με κατακόρυφα φρεάτια. Το 483 π.Χ. θα ανακαλυφθεί μία ιδιαίτερα πλούσια μεταλλοφορία που θα οδηγήσει στην οικονομική άνθηση της Αθήνας.

Από τις προσόδους αυτής της ανακάλυψης, ο Θεμιστοκλής θα πείσει του Αθηναίους να ναυπηγήσουν 200 τριήρεις, με τις οποίες νίκησαν τον Περσικό στόλο στη ναυμαχία της Σαλαμίνας.

"Άρα, αντιλαμβανόμαστε ότι ακόμη και η πορεία της ιστορίας εξαρτάται από την εξέλιξη της μεταλλευτικής δραστηριότητας, αφού αυτή ορίζει τους πυλώνες της οικονομίας και κατ' επέκταση της πολιτικής" προσθέτει, χαρακτηρίζοντας το Λαύριο ως "την πρώτη βιομηχανική επανάσταση προ Χριστού".

Γενικότερα πάντως, μεγάλα μεταλλευτικά κέντρα της αρχαιότητας θεωρούνται η Θάσος, η απέναντι της Θάσου περιοχή της Σκαπτής Ύλης, το όρος Παγγαίο, το όρος Άγκιστρο, η Βορειοανατολική Χαλκιδική, η Σίφνος και η Μήλος.

Σε όλες αυτές τις περιοχές υπάρχουν δεκάδες αρχαίες υπόγειες στοές εξόρυξης μεταλλεύματος, οι οποίες, όμως, δεν έχουν μελετηθεί ενδελεχώς, με αποτέλεσμα την έλλειψη βασικών στοιχείων και την καταστροφή πολλών στοών, καταλήγει ο κ.Βαξεβανόπουλος.

** Οι φωτογραφίες προέρχονται από το αρχείο του κ. Βαξεβανόπουλου και απεικονίζουν την εξερεύνηση της αρχαίας μεταλλευτικής δραστηριότητας

Η Συνθήκη του Μοντρέ και ο Εύξεινος Πόντος!

Δηλώσεις πριν από μερικά χρόνια του Ρώσου ΥΑΓΕΕΘΑ!!!

"Η Ρωσία, που παρακολουθεί στενά τις κινήσεις των πολεμικών πλοίων του ΝΑΤΟ που βρίσκονται στον Εύξεινο Πόντο, είναι έτοιμη να επιρρίψει ευθύνες στην Τουρκία, σε περίπτωση που τα νατοϊκά σκάφη παραμείνουν στην περιοχή περισσότερο από 21 ημέρες, όπως ορίζει η συνθήκη του Μοντρέ

Ο υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ της Ρωσίας στρατηγός Ανατόλι Νογκοβίτσιν δήλωσε για το θέμα: 

"Ο Εύξεινος Πόντος βράζει από πολεμικά πλοία. Περιμένουμε να δούμε αν τα νατοϊκά πλοία φύγουν από την περιοχή σε 21 ημέρες. Εαν δεν το κάνουν θα θεωρήσουμε ότι υπεύθυνη γι' αυτό είναι η Τουρκία". 

Η Ρωσία, που εξέλαβε τις κινήσεις νατοϊκών πλοίων στον Εύξεινο Πόντο ως εναντίον της απειλή, προειδοποίησε την Τουρκία να μην παραβιάσει τη συνθήκη του Μοντρέ, όταν θα εξετάζει τις αιτήσεις για διέλευση των Στενών. 

Ο Νογκοβίτσιν στη συνέχεια της δήλωσής του είπε: 

"Με βάση τη συνθήκη του Μοντρέ, του 1936, κράτος που δεν έχει ακτή στον Εύξεινο Πόντο, δεν μπορεί να περάσει από τα Στενά πολεμικά πλοία συνολικού εκτοπίσματος πέραν των 45 τόνων. Τα πλοία δε που θα διέλθουν τα Στενά, δεν μπορούν να παραμείνουν στα νερά του Ευξείνου Πόντου πέραν των 21 ημερών. Η Ρωσία, που υποπτεύεται δικαίως τα νατοϊκά πλοία, παρακολουθεί κάθε τους κίνηση με βάση τους κανονισμούς του πολεμικού ναυτικού. Θα ήθελα δε να υπενθυμίσω ότι σε περίπτωση που τα νατοϊκά πλοία παραμείνουν στην περιοχή πέραν των 21 ημερών, θα θεωρήσουμε ως κύριο υπεύθυνο την Τουρκία". 

ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΠΟΛΥ ΓΕΛΙΟ ΠΑΙΔΙΑ!

Σαν σήμερα πριν 18 χρόνια

Σαν σήμερα πριν 18 χρόνια υπηρετούσα την πρώτη μου υπηρεσία στην 395 Επιλαρχία Αρμάτων στην Ρόδο! 

Βραδιά αξέχαστη, εφιαλτική όχι μόνο λόγω της βροχής, της λάσπης και του αέρα, του συναγερμού και της πολεμικής ετοιμότητας, της ανάπτυξης στους χώρους διασποράς αλλά κυρίως λόγω του θανάτου των τριών ηρώων του ελικοπτέρου του Ναυτικού μας πάνω από τα Ελληνικά Ίμια!

Αδέλφια ζείτε και δεν σας ξεχάσαμε!

Τιμή και Δόξα στον Παναγιώτη Βλαχάκο στον Έκτορα Γιαλοψό και στον Χριστόδουλο Κραθανάση!

http://eleftherologion.blogspot.gr/2014/01/30-1996.html?spref=fb

Η Νέμεση του Διαφωτισμού

" Η νέμεση του διαφωτισμού δεν είναι τόσο ο άκρατος υλισμός ή το στέγνωμα της ψυχής όσο ο παραμερισμός των εξολογικών δυνάμεων της ανθρώπινης φύσης, των ενστίκτων και των αισθημάτων αφού ο ακραίος διαφωτισμός οδηγεί τον άνθρωπο στο να υπερεκτιμά το πνευματικό κομμάτι του εαυτού του και να απαξιώνει τα ένστικτα και τα αισθήματα."

Απόσπασμα από την εξαιρετική ομιλία του Δ.Δημόπουλου στην ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ της Κυριακής 19.1.2014